Joel Schumacher'ın "Batman Forever" 1995 yılında gümüş ekranları süslediğinde, hızla yılın en kazançlı filmlerinden biri haline geldi ve küresel olarak 336 milyon doların üzerinde bir yarıştı.Ancak Schumacher’in Batman’ı ele geçirmesi gerçekten teslim ediyor mu?Cevap biraz kıvrımlı."Batman Forever" serbest bırakılmasından sonra bir dereceye kadar sevgi toplarken, eleştirmenlerden de karışık eleştiriler aldı.Bu 1995 sinematik girişiminin bazı unsurları gerçekten de övgüye değerdir, örneğin CGI'nın ilk dijital çifte ile birlikte kullanımı.Tersine, filmin çoğu aşırı ve kaotik bir gösteri gibi geliyor.

Geriye dönüp baktığımızda, filmin ezici başarısı şaşırtıcı görünüyor, çünkü kusurları zamanla daha göze çarpıyor;"Kamp" terimi, sınırlarının ötesine uzanmadan önce çok fazla haklı çıkarabilir.Elbette, bu eğlence şekli, filmin kravat oyuncaklarının birincil demografisi olan çocuklar da dahil olmak üzere geniş bir kitleyle yankılandı.Hafif yürekli, mizahi tonu yaygın çekiciliğine önemli ölçüde katkıda bulundu.Bununla birlikte, bu "Batman Forever" in zorlu bir izleme deneyimi sunduğu gerçeğini değiştirmez, burada difüze bir teknik başarı ile çatışmasız bir geyikten yoksundur.derinlik .

Warner Bros.'un, selefinin performansını bankacılık yaparak derhal bir Schumacher devam filmi sergilemesi şaşırtıcı değil.Ne yazık ki, 1997 "Batman"